Złocenia

Złocenia występują w większości obiektów sakralnych. Jeżeli złocenie zachowało się, ale jest zniszczone, po uzupełnieniu ubytków zaprawy i pulmentu, stosowana jest metoda retuszu złotem i srebrem proszkowym, opcjonalnie przy większych ubytkach
w połączeniu z płatkami, ale zawsze z naciskiem na zachowanie charakteru starego, spatynowanego metalu. Jeżeli złocenia nie zachowały się i konieczna jest aranżacja konserwatorska, wykonuje się złocenia “na nowo” metalem w płatkach. Technika pozłotnicza (klejowa lub olejna), jak również odcień i rodzaj folii metalowej są zgodne z oryginałem.